Wacht je op een briefje uit de hemel?

15-03-201833 x geraakt
Blog: Richard, medewerker bij SDOK
Er zijn momenten dat ik graag Gods stem wil horen. Het verhaal dat ik met je wil delen heeft mij daarin erg bemoedigd. Om eerlijk te bekennen: ik vond het haast beter dan een briefje.

De Tsjech Petr Jasek (links op de foto hieronder) werkt bij een zusterorganisatie van SDOK en reist de hele wereld rond om vervolgde christenen te ontmoeten en bemoedigen. Twee jaar geleden, tijdens een bezoek aan Sudan, wordt Petr op de luchthaven gearresteerd en beschuldigd van spionage. De daarop volgende 445 dagen zit hij in een Sudanese gevangenis.

Petr Jasek (links) zat 445 dagen gevangen in de Sudanese gevangenisPetr Jasek (links) zat 445 dagen gevangen in de Sudanese gevangenis


In de gevangenis maakt Petr van alles mee. Ik zou je graag alles vertellen, maar dat is een lang verhaal... Het komt er neer dat God voor Petr zorgt en hem telkens weer bemoedigt met bijbelteksten.
Ik deel twee voorbeelden met je.

Eerste voorbeeld


Tijdens een rechtszaak kreeg Petr het ontstellende bericht: levenslange gevangenisstraf. Toen Petr weer in zijn cel was, las hij Filippenzen 4:7. Daar staat: ‘En de vrede van God die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en gedachten bewaken in Jezus Christus.’ Deze woorden (of dit briefje?) beurden hem op en gaven hem moed om op God te vertrouwen.

Tweede voorbeeld


Vooral het tweede voorbeeld heeft mij erg bemoedigd. Op een ochtend, niet lang na zijn veroordeling, werd Petr wakker. Zoals hij dat gewend was, ging hij onder een boom zitten, opende hij zijn Bijbel en las de psalm die aan de beurt was.

Die dag stond Psalm 126 op het rooster. Daar staat:

‘Toen de Heere de gevangenen van Sion terug deed keren, waren wij als mensen die droomden. Toen werd onze mond vervuld met lachen en onze tong met gejuich.’


Toeval?



Tien minuten nadat Petr deze psalm had gelezen, kwam er iemand van de gevangenis naar hem toe en vertelde het verheugende nieuws: “Petr, je bent vrij. Je mag naar huis.”

Toen ik het verhaal hoorde, was ik blij, maar ook verwonderd dat God ook vandaag nog zo krachtig spreekt door Zijn Woord! Nee, ik denk niet dat toeval was. God zei als het ware: “Petr, nog even en je mag naar huis. Nog even en ook jij zult lachen en juichen.”

Ik krijg niet zo vaak briefjes uit de hemel. Dat hoeft ook niet, denk ik na dit verhaal. We hebben immers een heel dik boek?

Verder lezen?



(Petr zat tijdens zijn gevangenschap in de cel met IS-sympathisanten. Op het nippertje overleefde hij... Dit kun je verder lezen in dit verhaal.)
Stuur mij verhalen via de e-mail
Terug naar overzicht
33 keer geraakt