De afgelopen jaren hadden strijders van Boko Haram christelijke dorpen aangevallen en hun inwoners vermoord. Regina wist dat ze ooit ook naar haar dorp, haar huis zouden komen. Daarom had ze, lang voordat Boko Haram op haar deur bonkte, beloofd dat ze altijd trouw zou blijven aan haar geloof en dat ze Jezus Christus nooit zo verloochenen. Ze wist Wie ze wilde dienen.
Trouw aan God
De aanvallers vroegen de dorpelingen één voor één of ze christen waren of moslim. Samen met veel andere inwoners van het dorp getuigden Regina en haar familie van hun geloof. Zij waren christen, ze dienden de levende God. Regina en haar kinderen, variërend in de leeftijd van acht tot achttien jaar, werden door de strijders meegenomen naar een nabijgelegen huis. “We reageerden niet”, vertelt Regina. “We zeiden geen woord toen ze ons geloof bespotten en de islam tot de enige ware godsdienst verklaarden. Ze predikten voortdurend de islam, maar wij zeiden niets terug. Ik herinnerde me wat Jezus zei tegen Petrus: ‘Voordat de haan kraait, heb jij me drie maal verloochend’. Het bemoedigde me, ik wilde niet zo zijn als Petrus.”
De strijders van Boko Haram vermoordden drie mannen uit het dorp, onder wie de oudste zoon van Regina, de zestienjarige Hyelda. Zij hadden geen kans gekregen om zich te bekeren tot de islam. Hyelda’s keel werd doorgesneden met een mes. Ook de buurman van Regina werd vermoord. De aanvallers namen alle mobiele telefoons van de christenen af, maar een jonge vrouw verborg haar telefoon onder haar kleren. Stiekem belde ze een vriend die in het Nigeriaanse leger diende. Deze vriend beloofde om hulp te sturen.
"Ik gaf ooit het leven aan een gezonde zoon, maar door het geweld van Boko Haram moet mijn gezonde zoon een oog missen.”
Dood van onschuldige mensen
Binnen een dag cirkelde er een militaire helikopter boven het dorp, militairen doodden drie strijders van Boko Haram. Tijdens het gevecht tussen het leger en Boko Haram raakten veel mensen gewond, ook dorpelingen en de kinderen van Regina. Regina’s zoon Praise (8) raakte blind aan één oog, haar 12-jarige zoon Wandiya raakte gewond aan zijn been. Regina’s nichtje Evelyn verloor haar rechterbeen tijdens het gevecht. “Veel onschuldige mensen stierven”, vertelt Regina. “Mijn hart bloedde. Ik gaf ooit het leven aan een gezonde zoon, maar door het geweld van Boko Haram moet mijn gezonde zoon een oog missen.”
Regina, Praise en de andere overlevenden liepen twee dagen naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Kort daarna bevrijdde het Nigeriaanse leger Wandiya en anderen uit het dorp. Ze werden overgebracht naar een vluchtelingenkamp.
Moeilijk om te vergeten
Regina wist dat haar dorp ooit aangevallen zou worden. Ze wist dat ze te maken zou krijgen met een gewelddadige aanval van Boko Haram. Maar ondanks de gebeurtenissen die ze heeft meegemaakt, zou ze er weer voor kiezen om te getuigen van haar geloof. “Ik ben een christen, ik zal ze vergeven. Maar het is niet makkelijk om het te vergeten”, zegt Regina. “God zegt dat we onze vijanden moeten vergeven, dus dat heb ik gedaan. Maar het is te moeilijk om het te vergeten.”
"Ik zal ze vergeven. Maar het is niet makkelijk om het te vergeten."
Regina rouwt nog steeds om de dood van haar zoon Hyelda. Haar oudste dochter, Peace van achttien, is nog steeds vermist. Regina vreest dat ze ontvoerd is door Boko Haram en gedwongen is om met een van de strijders te trouwen, zoals zoveel ontvoerde christelijke meisjes.
“Ik voel me soms bijna verlamd door alles wat er gebeurd is en de gedachten die ronddolen in mijn hoofd”, zegt Regina. Ze haalt diep adem en gaat verder: “Maar mijn geloof is sterk. Ik vertrouw op de Heere. Ik houd me meer en meer aan Hem vast.”
