Moussa | de plotselinge verandering

07-03-2017
Christenen zingen in een zwartgeblakerde kerk
Ze wonen in een land waar het christendom legaal is, net als in het Westen. Net zoals in de westerse landen is het geoorloofd van godsdienst te veranderen, als iemand dat wil. Net zoals in het Westen mogen christenen scholen en ziekenhuizen bouwen die hun gemeenschap ten goede komen.  Toch renden op die januaridag in 2015 christelijke mannen, vrouwen en kinderen in een dorp in de provincie Zinder in Niger voor hun leven; overal om hen heen weerklonken schoten. Tijdens de vlucht raasden er allerlei gedachten door hun hoofd – gedachten van schrik, paniek en angst. Waarom gebeurde dit? Waarom probeerden hun eigen buren hen te vermoorden?

Dominee Mousa Tinibu bevond zich onder de mensen die voor hun leven renden. Overweldigd door wat hem en zijn mensen overkwam, wist hij dat ze voor het eerst vervolging meemaakten. De dag ervoor was er in het Franssprekende Niger gedemonstreerd als reactie op de cartoon van een huilende profeet Mohammed op de cover van Charlie Hebdo, een Frans satirisch tijdschrift. Daarop besloten boze moslims zich te richten op het geringe percentage christenen in hun land. Zij slaagden erin 10 mensen te vermoorden en 170 te verwonden. Aan het eind van deze gruwelijke dag waren meer dan 70 kerken, scholen en weeshuizen verwoest en meer dan 100 huizen van voorgangers  geplunderd of verwoest.

Hoe reageerden de christenen op deze verschrikking? Als het lichaam van Christus verenigden ze zich en hielpen ze elkaar. De moslims in hun omgeving zagen dit. En als het lichaam van Christus deden de christenen iets moeilijks: zij besloten de moslims te vergeven en hen lief te hebben, in plaats van het neerwaartse pad van wraak te volgen. Een van de moslims die de tegenstelling tussen moslims en christenen opmerkten, was een vrouw die Christus als haar Heiland aannam. In het lichaam van Christus zag zij welk verschil de Heere Jezus maakte.

Verdieping
Heb jij je in hun positie verplaatst – dat je moet rennen voor je leven, zoals de mensen in Niger moesten doen? Als we horen dat het land Niger dezelfde geloofsvrijheden kent als ons land, dan jaagt ons dat de stuipen op het lijf: hoe snel kan de situatie veranderen! Bid dat wij nu, als individu en als christelijke gemeenschap, ons hart voorbereiden, zodat we het voorbeeld van de kerk van dominee Mousa Tinibu in Niger kunnen volgen.

Vermelden
Bij plaatsing graag SDOK noemen als bron. Eventueel de volgende zin toevoegen (optioneel):

SDOK (Stichting de Ondergrondse Kerk) ziet het als haar missie om christenen in Nederland te inspireren met de verhalen van vervolgde christenen. Lees meer op www.sdok.nl.
Terug naar overzicht