Is de Korea-top gebedsverhoring?

30-05-2018
Zal er eindelijk vrede en vrijheid komen? Zal er nu eindelijk licht in de duisternis schijnen?
Er was veel euforie over de toenadering tussen Noord- en Zuid-Korea. Zal er eindelijk vrede en vrijheid komen? Zal er nu eindelijk licht in de duisternis schijnen? SDOK denkt van niet, tenminste niet door deze toenadering. Alleen het Licht van het Evangelie kan Noord-Korea veranderen.

Ja, natuurlijk vonden wij het fascinerend om te zien hoe beide Koreaanse leiders elkaar omhelsden en gezellig met elkaar de maaltijd deelden. Tegelijkertijd zijn we verbaasd door de reacties op de toenadering tussen Noord- en Zuid-Korea, ook onder christenen.  

Hebben Noord-Koreaanse christenen werkelijk naar dit moment verlangd?


Op de website Charisma News verscheen een artikel met de titel ‘Noord-Korea opent de deuren voor het christendom’. In het artikel betoogt de schrijver dat dit het moment is waar Noord-Koreaanse christenen al jaren voor gebeden hebben. Dat dit het begin is van een proces waardoor er meer ruimte zal komen voor het Evangelie. Nergens in het artikel wordt duidelijk waarop deze stelling gebaseerd is. Hebben Noord-Koreaanse christenen werkelijk naar dit moment verlangd? Nee, dat hebben ze niet.

Geestelijk probleem


SDOK werkt al jaren onder Noord-Koreaanse christenen. Vanuit Zuid-Korea proberen we Noord-Korea te bereiken met de Bijbelse boodschap. Van Eric Foley, directeur van onze lokale partnerorganisatie, hebben we geleerd dat wanneer je zaken die met Noord-Koreaanse christenen te maken hebben, wilt begrijpen en duiden, je het beste te rade kunt gaan bij Noord-Koreaanse christenen zelf.

Dagelijks spreekt Foley met Noord-Koreaanse christenen. En volgens Foley is deze top helemaal geen vervulling van iets waar Noord-Koreaanse christenen al jaren voor bidden. Sterker nog, Noord-Koreaanse christenen zijn sceptisch over wat er de afgelopen weken is gebeurd. Dat komt niet omdat Noord-Koreaanse christenen naïef of wereldvreemd zouden zijn. De reden is dat ze ons leren dat we ‘het Korea-probleem’ primair geestelijk moeten benaderen.

Symptomen


Zij (en wij met hen) zien het Noord-Koreaanse regime als een duivelse macht die de eigen bevolking al vele jaren onderdrukt. Het opbouwen van spanning rond het Noord-Koreaanse kernwapenprogramma is daar slechts een symptoom van. Door allereerst over symptomen te praten, bestaat het risico dat je de oorzaak over het hoofd ziet.

Noord-Koreaanse christenen hebben de vaste overtuiging dat alleen de kracht van het Woord van God hun land en ook hun leider kan veranderen. Dát is waar ze al jaren voor bidden. Het enthousiasme bij veel westerse christenen over de Korea-top wordt wellicht ingegeven door de gedachte dat, wanneer er met Noord-Korea overeenstemming is bereikt over het opruimen van de kernwapens, het gesprek over de mensenrechten automatisch volgt. Dat is echter een vergissing. Als we luisteren naar onze Noord-Koreaanse broeders en zusters, vertellen ze ons dat we het kwaad dan erg onderschatten.

Noord-Koreaanse christenen kijken vanuit Zuid-Korea naar hun thuislandNoord-Koreaanse christenen kijken vanuit Zuid-Korea naar hun thuisland


Pragmatisme


Niets wijst er op dat de huidige gesprekken iets zullen veranderen aan de situatie van christenen in het land. Kim Jung-un sprak mooie woorden in het grensdorp Punmunjom. Hij sprak over vrede, terwijl zijn regime verantwoordelijk is voor het zowel fysiek als mentaal mishandelen van miljoenen mensen. En dan hebben we het nog niet eens over de tienduizenden christenen die om hun geloof gevangen zitten in concentratiekampen.

Tot op heden is niet gebleken dat sinds de Korea-top er iets veranderd is in de houding van de Noord-Koreaanse leider ten opzichte van zijn eigen bevolking. Zijn verzoenlijke houding lijkt ingegeven door pragmatische overwegingen. De belabberde economische situatie in Noord-Korea, die mede wordt veroorzaakt door westerse sancties, kan een bedreiging worden voor zijn eigen positie. Dat interesseert hem meer dan vrede en rechtvaardigheid. Dit is overigens niet de eerste keer dat dit gebeurt. Na de Korea-top in 1991 was het optimisme niet minder dan nu. Het bleek toen onterecht.

Groei


Sinds 1991 is het regime van Noord-Korea nog niet veranderd. Daarom blijven Noord-Koreaanse christenen onvermoeibaar bidden dat de leiders God leren kennen. Gods Woord heeft kracht, dat zien we als SDOK ook in een duister land als Noord-Korea gebeuren.  Een groeiend aantal Noord-Koreanen bekeert zich tot het christendom, zo blijkt uit de informatie die we van onze lokale partnerorganisatie krijgen.

Noord-Koreanen horen de getuigenissen van christenen en zien hoe het Evangelie hun leven veranderd heeft. Ook vinden er bijzondere genezingen plaats met als gevolg dat men zich aan Jezus Christus toevertrouwt.

Noord-Koreaanse christenen komen in het geheim samenNoord-Koreaanse christenen komen in het geheim samen


Desondanks


God opent inderdaad deuren voor het Evangelie in Noord-Korea. Dit gebeurt eerder ondanks dan dankzij de twee Koreaanse leiders die spreken over denuclearisatie en over het beëindigen van een oorlog. Laten we doorgaan met bidden dat de macht van de boze in Noord-Korea verbroken wordt. Dát is wat onze Noord-Koreaanse broeders en zusters ons voorhouden.
Terug naar overzicht