Irakese christelijke studentes verstoppen zich onder het bed

Zeven christelijke studentes uit de Iraakse stad Kirkuk verstopten zich zeven uur onder hun bed omdat IS de stad was binnengevallen. Hoewel IS-strijders de kamer waar ze lagen, betraden, werden ze niet gevonden. “Het is een wonder!”

Monaly Najeeb (foto) en zes  andere meisjes lagen onder een bed verstopt, toen IS-strijders hun huis binnenkwamen. Ze waren om vier uur ’s ochtends wakker geworden door het geluid van automatische wapens. Het was nog donker. “We gingen naar de gang omdat daar geen ramen zijn en zaten er stil tot de ochtend, maar we voelden ons niet heel veilig omdat we vlak bij de buitendeur zaten.

Uiteindelijk gingen de jonge vrouwen naar een kamer onder de trap. Het geluid van gevechten was de hele dag te horen. Iemand had Monaly’s telefoonnummer aan de politie gegeven en zij had contact met agenten. Op een bepaald moment vertelde de politie dat er een luchtaanval dichtbij kon plaatsvinden, dus ze verstopten zich onder bedden in een voormalige receptieruimte die nu als slaapkamer diende. Ze hulden zich in dekens om zichzelf te beschermen tegen rondvliegend glas en puin.

Commandant
Terwijl zij daar lagen, hoorden zij dat mensen hun huis binnenkwamen. Monaly hoorde de strijders in de keuken, direct naast de kamer waar zij en de anderen verstopt waren. Aan de geluiden te horen, waren ze aan het eten. Kort daarop kwamen de mannen naar de kamer waar de vrouwen zich verstopt hadden. Een van hen zat op het bed waar Monaly onder lag. “Het was een wonder dat ze ons niet zagen”,  zegt ze. Ze herinnert zich niet veel, alleen dat ze hoopte dat haar telefoon geen geluid zou maken. Ze herinnert zich wel dat een commandant de mannen opdracht gaf het huis te verlaten.  “Toen we hem dat hoorden zeggen, hadden we eindelijk wat hoop”, vertelt ze.

Een aantal strijders verliet het huis maar een gewonde militant bleef achter en ging naar de badkamer. Monaly hoorde daar water stromen. Zij was nog steeds in contact met de politie, die de vrouwen vertelde dat het te onveilig was om naar buiten te komen vanwege IED’s, bommen. Volgens de agenten was de enige manier om het huis te verlaten door de achterdeur en dat ze een voor een moesten gaan.

Gods hand
Monaly bood aan als eerste te gaan. Ze rende door de achterdeur naar een hoge muur waar een politieagent hielp om eroverheen te komen. De andere zes volgden snel. “Ik voelde me alsof ik opnieuw was geboren”,  vertelt ze. Kort na hun ontsnapping, activeerde de IS-strijder die was achtergebleven in de badkamer een zelfmoordbom.

Ze vertelt over de gebeurtenissen in de woonkamer van haar moeder in Erbil, omringd door haar twee zussen. Terwijl haar moeder gebak en koffie serveert, zendt een plaatselijk tv-station een video uit van de emotionele hereniging van de jonge vrouwen met hun familie en vrienden. Velen van hen zijn in tranen.
Gevraagd naar hoe zij denkt dat de studentes konden ontsnappen, antwoordt Layla Aziz, Monaly’s moeder: “Het was een wonder. Gods hand hielp hen.”